|
چندی پیش گفتگویی تحت عنوان "بررسی مشکلات پیشمرگها در احزاب شرق کردستان" از سوی خانم سوسن محمد خانی با زاهد حنبلی در سایت فارسی زبان "اخبار روز" و " آکام نیوز " منتشر شد و در سایتهای جمهوری اسلامی نیز منتشر شد که از چند لحاظ قابل بررسی است.
می گویند: روزی یک نفر مشغول خواندن روزنامە بود و داد میکشید و میگفت "توی این مملکت هیچ چیز سر جای خودش نیست" مردی از راه میرسد و میبیند کە یارو روزنامە را سر و تە نگە داشتە.
بندە بخاطر اینکە بیشتر از هر کس دیگری بە آقای زاهد حنبلی نزدیک هستم و با وی در یکی از این احزاب همکار بودەام، میخواهم از زاویەای دیگر بە درون این احزاب نگاە کنم.
ابتدا باید پرسید که اگر واقعا نوک پیکان بسوی این احزاب است و دارای مشکلات درون حزبی هستند و باید در بنیانها و رفتارهای خود بازنگری کنند و انتشار این گفتگو بە آنها کمک خواهد کرد، چرا به زبان فارسی و در یک سایت فارسی زبان منتشر شود؟
سایتهای فارسی زبان مانند روز آنلاین و اخبار روز و... که برای مقالات مختلف دستمزد پرداخت میکنند و معلوم نیست این درآمد و بودجه از کجا و کدام کیسەها تامین میشود، بسیاری از نویسندگان را از هر فکر عقایدی به خود جذب کردەاند و میشود گفت، برای روزنامەنگارهایی کە (بیشتر در اروپا) تنها منبع درآمدشان بیمه بیکاری یا سوسیال است، یکی از منابع درآمد محسوب میشود.
روزنامە نگارهای کورد نیز خارج از این طیف نیستند و بهترین سوژه هم برای روزنامەنگاران کورد مسائل کوردستان و احزاب کوردستان است و بخاطر اینکه شخص روزنامەنگارباید در یک زمان مشخص مقاله را تحویل سایت دهد مجبوراست به هر شیوەی ممکن چند ورقه را از کلمات رنگارنگ کە در فرهنگ لغت "دهخدا" نیز یافت نمیشوند و بازی دادن آنها پر کند، بە همین دلیل میتوان تناقضات بسیاری در نوشتەها و افکار آنها پیدا کرد.
من اینجا بە یک نکته اشارە میکنم کە زیاد از همە در این مقالات به آن اشاره میشود و آن هم جنگ مسلحانە است. متاسفانە روزنامه نگارهای کورد هنوز در این واژه دیدگاه روشنی از خود نشان ندادەاند، از یک سو برخی از احزاب کوردستان را متهم بە کمپ نشینی و دور شدن از مردم کوردستان میکنند و از سوی دیگر احزاب درگیر در جنگ را متهم بە کشتار و ترور! و هیچ آلترناتیوی هم برای این دو ندارند ارائە بدهند.
در کوردستان ایران کە دارای احزاب سیاسی متعددیست، اصطلاحی با نام "روشنفکر" در میان بیشتر کسانی کە خود را روشنفکر مینامند مساویست با ضدیت با احزاب سیاسی، در حالی کە هیچکدام صاحب نظر نیستند و فقط نظرات دیگران را کپی و بازگو میکنند. هیچکدام انتقادپذیر نیستند و انتقاد را با لحنی تند جواب خواهند داد. بە نظر من این طیف بیشتر از اینکە روشنفکران جامعە کوردستان باشند، ادای روشنفکرها را در می آورند و بیشتر ژست روشنفکری میگرند.
اصل مطلب را با اشارەای بە سیستم احزاب کوردستان شروع میکنم
سیستم بیشتر احزاب کوردستان کە کپی سیستم حزب بلشویک و در دوران سیطرە شوروی سابق بر منطقە پایە گذاری شد کە بندە در مقالەای دیگر قبلا مفصلا بە نقد آن پرداختە بودم و فعلا از موضوع بحث خارج است، اما بنا بە وضعیت جامعە کوردستان و غربت نشین بودن این احزاب امکان تعویض آن در این موقعیت زمانی و عدم حضور اعضا و هودارن احزاب در رای گیریها و انتخابات درون سازمانی، مشکلات خاص خود را دارد و تحلیل آن نیز در این مقالە نمیگنجد.
پیشمرگه و مسائل ریز مانند تفریح و موارد حاشیەای کە در هر جامعە و شهر و روستایی بنا بر موقعیت این جامعە متفاوت است و بخش عظیمی از گفتگوی خانم محمدخانی و کاک زاهد نیز بە آن اختصاص دارد:
پیوستن بە حزب کە اختیاریست و شخص با روحیەای انقلابی وارد آن میشود و اکثرا بە جز عدەی معدودی با همان روحیە یا پیشمرگ میمانند و یا بە عنوان یک عضو در بیرون حزب فعالیت میکنند. این را باید بە یاد داشتە باشیم اکثر افرادی هم کە اکنون در رهبری این احزاب قرار دارند در این احزاب پروردە شدەاند و بجای پرداختن بە مسائل حاشیەای و توقع تامین یک زندگی عالی کە از عهدە یک جنبش غربت نشین خارج است، بە کار مطالعە و نویسندگی و ترجمە پرداختەاند و کتابهای بسیاری نیز بە چاپ رساندەاند. کسانی کە از فرصتهای درون حزب استفادە مثبت کردەاند و اکنون حتی در دانشگاههای کوردستان عراق تدریس می کنند.
برگزاری سمینارهای درون حزب، شرکت در جلسەهای متعدد و فرصتهایی کە در اختیار افراد حزب قرار دادە میشود مانند برگزاری انتخابات از یک ارگان کوچک کاری گرفتە تا سطح رهبری حزب و کاندید شدن برای مسئولیتهای مختلف و بە عهدە گرفتن مسئولیتها بر اساس انتخابات درون سازمانی و فعالیت در زمینەهای گوناگون سیاسی، اجتماعی، فنی و ... بە افراد شخصیت دیگری میدهد.
در مقابل، کسانی هم هستند کە بە خیال اینکە حزب یک دولت تشکیل دادە و دارای وزارتخانە و منابع اقتصادی و صندوق پول است و یا یک شرکت بازرگانی و تجاریست کە بە محض ورود بە آن حقوقی کلان دریافت میکنند و پس از مدتی در اروپا تشریف پیدا خواهند کرد، وارد حزب میشوند، طبیعیست چنین کسانی حتی بعد از اتمام دورە آموزشی دچار نوعی افسردگی میشوند و آن را ترک میکنند و بعضا سر از ایران در میاورند. این را هم بدانیم کە هیچ یک از احزاب قول یک زندگی عالی را ندادەاند کە افراد را بە درون خود جذب کنند، حتی بە محض ورود فرد داوطلب، وی را از مشکلات پیش رو مطلع میکنند و کسانی را هم کە خانوادە خود را ترک کوردە و یا سرپرست خانوادە هستند را در حد ممکن از پیوستن بە حزب منصرف می کنند.
احزابی کە خود مانند یک جنبش انقلابی در خاک یک کشوردیگر بطور غیر مستقیم با مردم در ارتباطند، عموما منابع مالی خود را از اعضای برون حزبی تامین میکنند و این مبلغ مسلما زیاد نیست و پیشمرگ هم چیزی بە اسم حقوق دریافت نمیکند چون راهی را انتخاب کردە کە حاضر است در آن راه جان خود را نیز فدا کند، پس در اینجا چیزی بە اسم حقوق یا هر اسم دیگر معنا ندارد و این روحیە است کە آنها را واداشتە کە بە راه خود ادامە دهند و اگر جنبش را همانند یک قطار در نظر بگیریم آنها نقش "لوکوموتیو" آن را بازی می کنند.
زنان و کودکان درون حزب
زنان درون حزب با وجود تاثیرات و تبعیضاتی کە ریشه در دین، تاریخ، فرهنگ و سنت مردمان شرقی و بخصوص کوردستان دارد، در مسائل سیاسی درون حزب از تمام حقوق و مزایایی کە در قوانین بین الملل در رابطە با زنان گفتە شدە، برخوردارند؛ حتی در بعضی موارد از مزایایی کە از آن بە عنوان " تبعیض مثبت " یاد می شود، سودمند می شوند.
در مسائل اجتماعی نیز کاملا مختارند. موارد استثنایی کە در هر خانوادەای از جهان ممکن روی دهد یک امر طبیعیست و هیچ تضمینی هم در هیچ جای جهان برای این موارد وجود ندارد.
کودکان نیز بە غیر از مزایا و امکاناتی کە حکومت کوردستان عراق برای تحصیل آنها ارائە دادە است، از امکانات حزب نیز برخوردارند، حقوق مالی، ایاب و ذهاب، اردوها، فستیوالهای کودکان، کلاسهای آموزشی موسیقی و ورزشی و... و چاپ وانتشار ماهنامە کودکان و غیرە.
در تمام دنیا سازمانها و احزاب سیاسی و شرکتهای بازرگانی و غیرە، سلسلە مراتبی حاکم است کە هر یک از اعضا خود را در قسمتی از آن میابند کە قسمتهای قبلی را پیمودە باشند، اینکە چە کسی در چە نقطەای از هرم قرار دارد بستگی بە امتیازات کسب شدە توسط فرد دارد، این امتیازات نیزعموما بر اساس مدرک تحصیلی،سابقە عضویت، شایستگی، فعالیت، انضباط و حرفە شخص تعیین و جمع آوری میشود و حقوق و مزایای درون سازمانی نیز برهمین اساس تعلق میابد. پلەهای صعود در تمام سازمانهای دمکراتیک دنیا نیز تقریبا بر همین اساس است.
مسئلە نظامی یا مسلح بودن پیشمرگەها
در اوایل دهە نود میلادی کە حکومت بعث از کوردستان عراق عقب نشینی کرد و کنترل این مناطق بە دست کوردها افتاد، احزاب کورد ایران هم این وضعیت را مناسب دیدند تا مرا کز اصلی خود را از کوهستانهای مرزی بە داخل خاک کوردستان عراق انتقال دهند تا از بمبارن و توپبارانهای جمهوری اسلامی در امان بمانند. این امر با همکاری کوردهای عراق در آنوقت انجام شد، بطوری کە اعضا و پیشمرگان احزاب آزادانە در شهرهای کوردستان عراق رفت و آمد داشتند، دستگاههای اطلاعاتی جمهوری اسلامی نیز این فرصت را غنیمت شمردند تا بە اهدافی را کە سالیان زیاد در آرزویش بودند، برسند و آن هم فلج کردن جنبشهای ملی کوردستان ایران بود. این همزمان شد با جنگ داخلی در کوردستان عراق، جنگ برادر کشی کە هیچوقت از ذهن مردم آنجا پاک نخواهد شد.
با افراد خاطی درون احزاب چگونە رفتار می شود؟
کسانی کە در حزب مرتکب خطا میشوند اگر جزئی باشد در داخل حزب بە آن رسیدگی میشود و اگر جدی باشد مانند قتل و غیرە، با همکاری نیروهای پلیس و دستگاه قضایی حکومت کوردستان عراق بە آن رسیدگی میشود، در حزب بازداشتگا بە آن معنا کە در اذهان عمومی مردم ایران حک شدە وجود ندارد بە خصوص در این سالهای اخیر بە شدت زیر نظر پلیس کوردستان عراق هستند و هر چند گاهی مورد بازدید قرار میگیرند. تنها موارد و اشخاصی کە برای اهداف خاص از جانب دستگاههای اطلاعاتی رژیم ایران وارد حزب و بعدا شناسایی میشوند، برای مدت محدودی نگهداری و بعد از یک سری آموزشهای انسانی و اخلاقی تحویل پلیس کوردستان عراق دادە میشود تا از طریق آنها بە ایران برگرداندە شود.
مسئلە پناهندگی اعضای حزب در کوردستان عراق و کشورهای غربی
ابتدا باید گفت هیچکدام از احزاب کوردستان ایران در کوردستان عراق تقاضای پناهندگی نکردەاند، بنابراین هیچ یک از مفاد بین المللی حقوق پناهندگان شامل این احزاب نمیشود، کسانی کە در داخل مناطق زیر نفوذ احزاب زندگی میکنند تا وقتی کە آنجا را ترک نکردەاند پیشمرگە محسوب میشوند، اما هنگامی کە آنجا را ترک میکنند و در کوردستان عراق یا کشورهای دیگر تقاضای پناهندگی سیاسی می کنند، از طرف حزب بطور کامل پشتیبانی میشوند و بسیاری از آنها در سالهای گذشتە از سوی مرکز " یو ان اچ سی آر" روانە کشورهای اروپایی و آمریکایی شدند. اما در سالهای اخیر و دوران جنگهای عراق و جنگ آمریکا با سدام، این مرکز بین المللی بە اردن نقل مکان کرد و تنها یک زیرشاخە فرعی کە هیچ قدرت اجرایی خاصی در رابطە با پناهندگان نداشت در اربیل باقی ماند و بە همین دلیل بسیاری از متقاضیان پناهندگی حزبی و غیر حزبی پشت درهای بستە این سازمان ماندند.
تحویل نگرفتن پناهندگان بنا بە درخواست احزاب کورد جز یک شایعە مضحک بی اساس چیز دیگری نیست، بە این دلیل کە نهادی مانند سازمان ملل و یا کنسولگریهای کشورهای خارجی در همە جای دنیا مستقل عمل می کنند و زیر فشار یا تقاضای احزاب نیستند و قبول یا رد پناهندگی نیز با استقلال خودشان انجام میشود، حتی در خیلی موارد شاهد هستیم افراد متقاضی پشتیبانی شدە از سوی این احزاب با جواب منفی از سوی مراکز "یو ان" و کنسولگریها روبرو می شوند.
اگر بگوییم فلان حزب یا سازمان بە "یو ان" دستور دادە کە پناهندە تحویل نگیرد، بە نظرم مضحکانە است. حکومت کوردستان عراق نیز برای اعطای پناهندگی قوانین مربوط بە خود را دارد، ادارە مهاجرت کوردستان عراق برای کنترل بیشتر بر سیل پناهندگان از ایران وارد میشوند، بە همکاری این احزاب نیاز دارد، در سالهای اخیر نمونەهایی از پخش مواد مخدر توسط ایرانیان پناهندە در این مناطق توسط منابع رسمی گزارش شدە و این مسائل آنها را واداشتە کە از متقاضیان پناهندگی درخواست ضمانت شود. البتە این بە این معنا نیست کە اگر کسی ضمانت حزبی نداشت نمیتواند تقاضای پناهندگی دهد، مدارک و شواهد شخص متقاضی مهمترین ضمانت این شخص محسوب میشود، همان کاری کە در "یو ان" و کشورهای غربی انجام می شود.
در پایان باید بە این نیز اشارە کنیم کە هدف از نوشتن مطلب دفاع از اشتباهات این احزاب نیست و این بدان معنا نیست کە این احزاب فاقد مشکلاتند، ولی باید از زوایای دیگر آنها را نگاه کرد. آیا اگر این احزاب جنبش کوردستان را ادامە نمیداند و در برابر مشکلات تفریحی و رفاهی کمرشان خم میشد و از زیر بار مسئولیتی کە بر دوش گرفتەاند شانە خالی میکردند.
هر جامعەای فرهنگ خاص خود را دارد و احزاب کوردستان هم از درون این جامعە و فرهنگ مختص خود متولد شدەاند، مشکلات خود و جنبش و مشکلات پیش روی آن را در گذشتە و حال بەصورت آشکار برای مردم ارائە دادەاند. تزریق یک عنصر خارجی کە از هر جهت با جامعە کوردستان هماهنگ نیست، هر چند هم مفید باشد، باز جوابگو نیست و باید زمان زیادی را برای نورمال کردن آن صرف کرد. بە هر حال راههای زیادی برای احزاب کوردستان ایران در پیش نیست، یا باید قفلی بە در جنبش بزنند و اثرات ناگورا آن را ببینند و یا باید این وضع موجود را با هر نامی کە هست ادامە دهند.
رسول سیلکە 18/04/2012
نظرات شما عزیزان:
+ نوشته شده در 14 / 2 / 1391برچسب:,
ساعت توسط دابراو
|
|
تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت: